باشه ای گفتم و جلوتر از هلن ب سمت پذیرایی راه افتادم.لبخندی زدم و سلام کردم و با مادر مهیارو خانمی ک بغلشون نشسته بود احوال پرسی کردم و رفتم رو زمین کنار مبل تک نفره ای که آرمان روش نشسته بود نشستم وهلن هم بعد احوال پرسی اومد کنارم نشست.
درگوشم گف_اوه اوه عجب تیکه ای
من_هوی مواظب حرف زدنت باشا.
هلن_اوهوووووع ب خودت نگیر آرمان خودم بهتره
داشتم ب طور غیر مستقیم مهیاررو دید میزدم ک با این حرف هلن ی ضرب گردنمو برگردوندم
من_جاااااااان؟
هلن_عه مگه نمیدونستی ما باهم دوستیم؟؟؟
برگشتم سمت آرمان و ی نیشگون گرفتمش ک اخش رفت هوا و همه جمع ساکت شدن وای وای همه نگاها ب من بود
من لبخندی مصنوعی زدم و گفتم_اتفاقی شد
اونام خر شدن ب اصطلاح رو کردم ب آرمان و گفتم_بیشور چرا بهم نگفتی؟
آرمان_چیو؟
من_این که با هلنا دوستی
آرمان_آها اون قضیه زیاد مهم نیس
هلن_ک زیاد مهم نیس؟؟؟
همبینجوری داشتن با هم جرو بحث میکردن ک زنگ در خونه رو زدن و نن جون ب من دستور دادن برم درو باز نمایم.میلاد و خانومش آتوسا بودن و مامان و بابای هلن.در آپارتمان رو باز کردن و اومدن تو و سلام و احوال پرسی کردیم.میلاد ک از همون اول ک وارد شد گف جمع رو زنونه مردونش کنیم.منو هلن و آتوسا و سیما زنِ داداش مهیار باهم بودیم و مامان منو مامان هلن و مامان مهیار همباهم.و بقیه ک موندن دور هم جمع شده بودن.اونشب خیلی خوش گذشت.من هی وسط بحثامون ب طور نامحسوس ب مهیار نگا میکردم.ی بارم سر سفره اومدم یواشکی بهش نگا کنم ک دیدم یواشکی داره نگام میکنه(کلا همه کاراش یواشکیِ) ک غذام پرید تو گلوم و نزدیک بود خفه شم.وقتی همه رفتن همونجا رو مبل بیهوش شدم .
******************************************************
با صدای نکره آرمان از خواب پریدم
آرمان_پاشـــــــــــــــــو یادت ک نرفته امروز باید بری تست بدی تابتونی....
تا اسم تست رو شنیدم مث جن زده ها از خواب پریدم و رفتم تو اتاقم که حاضر شم.اومدم و با عجله چن لقمه صبحانه خوردم و با آرمان رفتیم کلانتری.آرمان منو رسوند و خودش رفت نمدونم کجا ب حساب خودش کار داشت.وارد سالن که شدم دیدم میلاد ومهیار دست به سینه ب دیوار تکیه دادن.میلاد تا منو دید گفت_بالاخره اومد
من_ب تو یاد ندادن سلام کنی؟؟؟سلام مهیار
مهیار_سلام
میلاد_اوا ببخشید حالا همزودتر راه بیوفت ک کلی کار داریم.
با میلاد و مهیار رفتیم سوار ماشین پلیسی شدیم.رفتیم بیرون شهر.ی جایی نگه داشت ی محفظه ای بود ک دورش سیم خاردار بود و ی هدف هایی گذاشته بودن و 2/3 نفر داشتن تیراندازیمیکردن.پیاده شدیمو از دری ک اونجا بود وارد محفظه شدیم.مهیار و میلاد با یه اقاهه ای صحبت کردن و بعد مهیار اومد طرف من
مهیار_خب آیسان بیا اینجا واستا
رفتم و اونجایی که مهیار گفت وایسادم.میلاد اومد سمتم و تفنگ داد دستم
میلاد_هدف گیری کن و گلوله رو بزن
من_باشه
بدون هدف زدم ولی ب هدف خورد.چشمای مهیار و میلاد گرد شده بود....
نظرات شما عزیزان:
♻روزایِ خوبَمَم ک‍ِه ب‍ُردَم اَز یاد
بازَم خَط بِه خَط مینویسَم اَز دردام
شایَد دارَم گُم میشَم میونِه حَرفام
منم خیلی دلم میخواد نویسنده بشم
تبادل لینک هوشمند 
خبرنامه وب سایت:
آمار
وبلاگ:
